12 Rare dingen die je doet als je met srprs.me reist

Reizen door Mariëlle

Je gaat op reis met srprs.me, je bent totaal onvoorbereid. Alleen tijdens de vlucht kun je aan het idee wennen. Je hebt dan geen wifi, dus je kunt alsnog niks voorbereiden. Eigenlijk is dat best ontspannen, want er ligt geen druk op je schouders dat je bepaalde dingen gezien móet hebben. Je moet namelijk helemaal niks. Waarschijnlijk weet je niet eens wat de hotspots zijn. En wat doe je dan? Best wel gekke dingen eigenlijk, weet Vrouwen.nl's Mariëlle die met srprs.me naar Marseille reisde.


1. Je vergeet meer dan eens je koffer. Ie-der-een die mee op reis was heeft minimaal (onderstreept) één keer haar koffer ergens achtergelaten. Vergeten. Super stom. Maar we waren zo in de war van het feit dat we niks zelf in de hand hadden en vooral: dat we geen idee hadden waar we naartoe gingen. Toen we wisten dat we naar Marseille gingen waren we nog steeds in de war: huh, over 3 uur zitten we gewoon in Marseille. En toen we in Marseille waren, waren we nog steeds niet van het "koffer-vergeten-syndroom" af. "Huh we zitten in Marseille".

2. Als je in het vliegtuig zit en de landing wordt ingezet zie je vanuit het vliegtuigraam een gebied zo mooi, dat je denkt "hier zou ik nou wel eens naartoe willen". OMG!!! Hier ga je naartoe! Dat is waar ook! #ontwenningsverschijnselen.


3. Je let niet op de hotspots, want je hebt geen idee wat de hotspots zijn. Je hebt je namelijk totaal niet kunnen voorbereiden. Dus dan gebeurt het wel eens dat je tegen een ernorm gebouw aanloopt en dat je denkt: "joh, dat zal best wel eens een hotspot kunnen zijn." En dat die gedachte overgaat in de gedachte: "leuk, ik google wel even wat het is, eerst een wijntje." Je wordt je er meer dan ooit bewust van dat het gaat om de ervaring en het genieten van het moment in een stad waar je op dat moment bent. De rest is te googlen. Die gedachte is zo ontspannend.


4. Je zit vaker op het terras dan op een gemiddelde vakantie/citytrip. Want dat is het eerste wat je doet. Je hebt namelijk nog geen plan. Dus eerst een lekker terrasje zoeken natuurlijk. Zeker als de zon schijnt. Je pikt ergens een kaart van de stad vandaan en dan ga je een soort van globaal plan maken.

5. Je roept een hulplijn in bij locals. De hele reis is toch al anders dan anders. Alles is uit je comfort zone. En als je dat dan doet, dan moet je het ook goed doen. Geen internet, geen Trip Adviser (oké af en toe dan, om te checken of het restaurantje dat er zo leuk uitziet wel lekker eten serveert. Ja hallo, je bent er maar een paar dagen, dan zou het zonde zijn als je tijdens het eten de plank even flink misslaat.), dus dan vraag je aan de locals wat je gezien moet hebben voordat je weer op het vliegtuig naar huis zit. En vooral: wat je gegeten en gedronken moet hebben.

6. De infopunten zijn je beste vriend. Net als de buitenlandse VVV. Je overstroomt namelijk van de vragen over de stad. Niet alleen over de cultuur, maar ook over praktische zaken zoals: hoe werkt de metrolijn, welke vervoerskaartjes kun je het beste aanschaffen? Waar haal je geld vandaan mocht de Euro niet geaccepteerd worden. Welke muntsoort wordt er überhaupt gebruikt? Dat soort dingen.

7. Toevallig blijk je een medereiziger te hebben waarvan haar moeder in de stad van Bestemming is geboren. Dat kan maar zo. Maar dat zou wel héél toevallig zijn. Nou, dat toeval hadden we maar mooi te pakken. Karine van The Digitalistas heeft zo'n moeder die in Marseille is geboren. En nog een voordeel: Karine spreekt daardoor vloeiend Frans. Maar echt. Dus we hadden alsnog een soort van gids. Soort van... ze was er al meer dan tien jaar niet meer geweest. Maar ze kon wel vloeiend communiceren, wat ons heel veel tijd heeft bespaard.


8. Je vindt uit wat de échte hot spots zijn. Marseille heeft één punt dat je echt niet mag missen en dat is de Notre Dame. Het gebouw maakt grote indruk, maar dat doen wel meer gebouwen. Het gaat vooral om het uitzicht. Je ziet de hele stad in één klap. Het uitzicht vanaf hier is een bondige samenvatting van de stad. Er is geen ander punt waar je zo'n mooi beeld van de stad krijgt. Het is de hele klim naar boven waard. Of pak gewoon de bus. Want die rijdt er niet voor niks.


9. Je hebt het gevoel dat je een ontdekkingsreiziger bent. Je hebt, als het goed is, alles wat je ziet nog nooit eerder gezien. Ook niet op Google, want er was geen mogelijkheid om de stad eerst te googlen. Dus je denkt dat jij alles ontdekt. Je hebt simpelweg niet door dat honderden, duizenden, miljoenen mensen je al voor zijn gegaan. Nee, je voelt je geen toerist, je bent een ontdekkingsreiziger.


10. Het wil wel eens gebeuren dat je op een plek komt en denkt: "dit is vast het Rembrandplein van Marseille". En wanneer je navraag doet blijkt het een heel toeristloos stukje van de stad te zijn. Een stukje dat nog geen toerist kent en dat wordt "bewaakt" door de locals, waar ontzettend hippe tentjes zitten en waar oma's op de iPad het beeld vormen.

11. Alles is leuk, omdat je zo lekker verwachtingsloos bent. Je hebt geen idee wat je te wachten staat, dus je kunt ook geen voorstellingen doen. Het kan alleen maar mee vallen. Dus als het dan ook nog eens leuk is, is het meteen heul, heul erg leuk!


12. Je hebt meer oog voor mooie plekjes. Je hebt namelijk je "ik-wil-alleen-maar-hot-spots-zien-oogkleppen" afgezet.


Kortom: stap even lekker uit die comfortzone. Wij hebben het juiste voorbeeld al gegeven.