Report: Wenen in een notendop

Mariëlle: "Aangekomen in Wenen was er geen moment tijd om bij te komen van de reis (waarvoor we ongeveer driekwart nacht hebben overgeslagen). En dat was maar goed ook, want het programma was zo vol mogelijk gepropt. Een bezoek aan de Spanisch Riding School was onze Weense vuurdoop. Een fraai gebouw waarbij je je goed kunt voorstellen dat Sissi daar jaren geleden van de met rode loper beklede trappen trippelde.

Een smal gangetje, een verstopte kamer en minimaal drie geheime deuren verder kwamen we in de bak aan met een formaat waar zeker vier reguliere manege's in passen. Als “speciaal bezoek” mochten we plaatsnemen op speciale plekken. Namelijk op de begane grond, recht tegenover de bak - een plek waar je normaal gesproken niet mag komen. Vanaf hier konden we de training van de dressuurpaarden en hun ruiters op de voet volgen. Helaas mochten we hier geen foto's maken. In de paardenstallen mocht dat wel, en gelukkig waren die ook een kijkje waardig. Dit is een soort wellness voor de paarden waar ze zelfs onder een infrarood lamp kunnen chillen om bij te komen. Het was duidelijk te zien dat de paarden goed worden verzorgd.

Toen was het tijd voor koffie. Bij Café Central, waar je de lekkerste taartjes kunt eten, konden we onszelf opladen met een Wiener melange - die in Wenen dus heel anders smaakt dan in Nederland. In Wenen is een Wiener melange hetzelfde als een cappuccino in Nederland. Wanneer je in Wenen een cappuccino bestelt krijg je koffie met een flinke dot slagroom. Na deze energiestoot pakten we ook het Golden Quarter even mee onder het mom van 'kijken-kijken-niet-kopen'. Dit is absoluut een gebied dat je niet mag missen. Voor de meesten is het (helaas!) alleen weggelegd om hier te window shoppen. Hier zijn namelijk de duurste winkels gevestigd: Mui Mui, Louis Vuitton, Mulberry... Jeetje mineetje, je moet echt gespaard hebben wil je hier kunnen shoppen.

Vervolgens werden we met paard en wagen naar het 25Hours Hotel getransporteerd waar we logeerden en waar elke kamer een bijzondere wandschildering achter het bed heeft. Achter mijn bed waren verschillende circuselementen geschilderd. Echt tot rust kom je hier niet als je om je heen kijkt, want er valt te veel te ontdekken om te kunnen weg sukkelen. Zoals een boekje aan de deurklink met redenen waarom de house keeping nog niet op de kamer mag komen. Ik legde hem op 'still naked', en hoewel de house keeping daar vast niet meer van schrikt, kon ik er zelf heel hard om lachen.

Nadat iedereen in het hotel een metamorfose had ondergaan van een reiskloffie naar avondkleding, dineerden we in Albertine Passage Dinner Club. Er werden bubbels geschonken en we proostten op de fantastische groep dames waarmee we op dat moment al dusdanig close waren. Het eten was briljant, als je eten zo kunt benoemen. We hebben echt in de beste restaurants gegeten, waar je de knapste gerechten kunt bestellen (die je niet zomaar overal op de kaart ziet staan!). De dag sloten we af in het Palmenhaus waar we tussen de palmbomen en vlinders (!) zit van onze cocktails nipten. Een klein stukje tropen in Wenen.

Na een nachtrust die in een vingerknip voorbij leek te zijn ontbeten we in het hotel met het aller beste ontbijt ever! Indien gewenst kon je zelfs een flesje rosé bij je ontbijtje zetten. Maar dat ging ons wat te ver. Ik schoot vol in de aanval op verschillende soorten ei, wat ik al heel luxe vond. Toen ik de hoek van het buffet om liep zag ik dat daar het echte beleg stond: een kaasplank, de hele oceaan aan vis en verschillende soorten vlees, salades en smeerseltjes. Een goed begin is het halve werk! Een goede bodem voor de fietstocht langs onder andere Hundertwasserhaus met als eindbestemming de University of Economics and Business. In Hunderwasserhaus zijn misschien wel de beroemdste woningen van Wenen gevestigd. De huizen vallen onder sociale huurwoningen (waar 2/3 van alle woningen in de stad onder valt). Elke woning heeft een andere kleur, wat dit deel van de stad een vrolijke uitstraling geeft. De universiteit is in tegenstelling tot de stad extreem modern. Leuk om te zien, maar niet iets waar ik de hele dag zou kunnen doorbrengen.

Wat meer binnen mijn behoeftepatroon lag was Shopping with Lucie. Met haar achtergrond als styliste kent Lucie de beste boetiekjes van Wenen die je alleen kunt vinden als je de stad echt goed kent. Je moet je voorstellen dat in bijna alle winkels waar Lucy ons mee naartoe nam, de designer aan zijn ontwerpen werkte in de winkel en zodra er een klant binnenkwam hij de rol van verkoper aannam. Op deze tour kom je ook langs Lucie’s favoriete chocoladewinkel, waar je ook mag proeven, en haar favoriete wijnwinkel waar je óók mag proeven! Dit vond ik misschien wel het leukste van de hele trip. Eigenlijk kun je zomaar een wijnwinkel binnenlopen en zodra je ziet dat er geproefd kan worden, dan kan dat ook. Hier ontdekte ik de wijn Sint Laurent, een Oostenrijkse wijn die in bijna elke bar en elk restaurant op de kaart staat en die ik erg kan aanbevelen.

Daarna mochten we eten in restaurant Motto am Fluss: een gebouw dat een soort van 'zweeft' boven het water (hierboven en hieronder op de foto te zien). Van binnen was het gebouw helaas te donker om mooi op de foto te zetten. Een flitser deed ook geen wonderen, gezien de flits in alle metalen lampen weerspiegelde.

Tijdens deze laatste avond namen we onze mini-vakantie door onder het genot van cocktails (alweer, ik weet het) in Le Loft Bar. Voor een cocktail betaal je een vermogen, ongeveer het driedubbele van de cocktailprijs die we gewend zijn, maar één cocktail mag je er best voor over hebben om van het imposante uitzicht te genieten. Zoals de naam al een beetje verklapt heeft de bar veel weg van een loft. De bar zit hoog in een toren, volledig omheind door ramen van de grond tot aan het plafond. Overal waar we keken zagen we de stad Wenen waar inmiddels alle belangrijke gebouwen verlicht waren.

De laatste dag stond helemaal in het teken van de Naschmarkt. We begonnen bij het sloeberige gedeelte: de vlooienmarkt, waarbij je nu ineens weet waar die naam vandaan komt. Je krijgt spontaal overal jeuk en je wil het liefste zo snel mogelijk weg want er wordt gejaagd op je portemonnee, telefoon en al het andere van waarde dat je met je meezeult. Maar hoe verder we bij de vlooienmarkt wegliepen, hoe luxer de markt werd.

We kregen een rondleiding van Peter die hier zo ze zien vaste klant is en alle leuke tentjes kent. Bij elk tentje vertelde hij een verhaal, waarbij hij ons van alles liet proeven, waarna hij daar ook weer een verhaal over vertelde. We deden ook inkopen voor ons laatste avondmaal in Wenen: schnitzel, knoflooksoep en chocoladesoufflé. Van de ingrediënten gingen we zelf een 3-gangendiner bereiden. Ik maakte onderdeel uit van Team Schnitzel, waar we ons verbaasden over de bereidingswijze: schnitzel frituur je in een mengsel dat voor de helft uit olie en voor de helft uit roomboter bestaat! Oh my, het is echt heel erg vet. Maar joh, als je in wenen bent, dan moet je schnitzels eten.”

JUST AWAY is een nieuwe online reisaanbieder in Nederland met van oorsprong Oostenrijks bloed. Het hele concept is erop gebaseerd dat je letterlijk met een paar muisklikken in het vliegtuig kunt stappen, vanuit daar je hotel kunt inrollen en activiteiten kunt doen die typerend zijn voor de bestemming. Je boekt namelijk pakketten waarbij alles (reis hotel, activiteiten) is inbegrepen. Je kunt je op de website laten inspireren door de "inspirator" functie. JUST AWAY heeft namelijk opgemerkt dat er behoefte is om steeds vaker en korter op vakantie te gaan. Maar door onze drukke levens hebben we eigenlijk geen tijd om dat allemaal te regelen, dus daarom doen zij alles. En daar betaal je heus niet de hoofdprijs voor. Integendeel. En dat scheel zeeën van tijd. Een win-win-winsituatie als je het ons vraagt.